-Halo?-w słuchawce odezwał się męski głos.
-Hej, tu Alice..-dziewczyna odpowiedziała.-dałeś mi wczoraj numer telefonu no i.. tak..
-Postanowiłaś zadzwonić?
-Tak!-zdziwiło ją to bo właśnie miała to powiedzieć- Dokładnie.
-Chcę się spotkać, może w centrum za 10 minut?-zaproponował.
-No jasne, z chęcią.-i się rozłączyła.
Telefon wepchała do kieszeni i ruszyła w kierunku centrum, gdzie znajdował się niewielki park.
Szła dość szybko, a że miała kawałek do przejścia była punkt na miejscu spotkania. Koło niej pałętało się mnóstwo par, rodzin z małymi dziećmi, studentów i innych ludzi. Zaczęło się rozglądać za chłopakiem w czarnym kapturze i zauważyła go siedzącego na jednej z ławek.
Podeszła do niego.
-Cześć-chłopak wyjął słuchawki z uszu- mogę się dosiąść?-uśmiechnęła się i usiadła.
-Hej,-chłopak zrobił jej trochę miejsca-jasne, siadaj. Miło mi , ze się odezwałaś.-odpowiedział i się uśmiechnął.
Był to pierwszy uśmiech, który dziewczyna zobaczyła na twarzy Martina. Wydawał się taki szczery, taki miły, taki uprzejmy.. Bardzo przypominał jej uśmiech Mike'a.
-Czego słuchasz?-dziewczyna zabrała mu jedną słuchawkę i włozyła sobie do ucha. Leciał Guns N Roses.-fajne.-uśmiechnęła się.
-Wiem, uwielbiam ich. Chcesz się przejść?-chłopak wstał poprawiając swoją czarną skórzaną kurtkę zza którą ukrywała się bluzka z logo AC/DC.
-No pewnie, a gdzie mnie zabierzesz?- uśmiechnęła się. Chłopak zdjął kaptur i poprawił włosy bardziej na bok. Spod jego czarnych kosmyków wyłoniły się dwa kolczyki. Jeden na wardze, a drugi w brwi. Dziewczynie zabrakło tchu.
-Wydajesz się miła, ufna, inna.. Więc zapoznam cię z moimi kumplami.-chłopak usmiechnął się i ruszył w kierunku starych bloków. Dziewczyna stanęła chwile jak wryta.
-Słucham? Ufna, inna? Że niby ja? I kumple.. My siebie ledwo znamy..-wystraszyła się trochę wsuwając rękę w kieszeń od spodni by sprawdzić czy ma przy sobie scyzoryk. Zawsze go nosiła.
-Nie bój się.- chłopak podszedł do niej, złapał za dłoń i ruszyli.
Po kilku minutach łażenia między blokami dziewczyna zapytała.
-Martin, daleko jeszcze?
-Nie, to tutaj.-chłopak przyśpieszył kroku i skierował się do jednej z klatek, wcisnął kod i znaleźli się na najmroczniejszej klatce świata.
W tej samej chwili z jednego z mieszkań wyszła starsza pani. Chłopak powiedział jej kilka milych słów, staruszka się uśmiechnęła i wyszła.
-Chodź.-szepnął i zszedł schodami na sam dół. Po czym wpisał kolejny kod i otworzył drzwi do dziwnego pomieszczenia. Chłopak puścił ją przodem. Alice lekko schyliła głowę, bojąc się , ze coś na nią spadnie i odchyliła materiał wiszący na ścianie. Weszła na dośc długi korytarz kończący się na drzwiach do oświetlonego pomieszczenia. Chłopak wszedł za nią i zapalił światło. Dziewczynie ukazały się dwie ściany luster. Po prawej stronie podłogi leżała jedna skórzana kurtka i gitara, a przy drzwiach do drugiego pomieszczenia leżały glany.
Chłopak leciutko popchnął ją do przodu , żeby poszła pierwsza i się uśmiechnął. Dziewczyna ruszyła do drzwi patrząc na swoje odbicie i zwalniając krok. Chłopak zaczał się cicho śmiać i też zwolnił robiąc głupie minu do luster.
-Wiesz.. - Alice spojrzała na niego - wydawałeś się poważniejszy na początku.
-No cóż.. Próbuję ukryć w sobie tą dziecinność, śmiałość.. - zaśmiał się, złapał ją za rekę i otworzył drzwi.
-A może zapukasz?!-zapytał złowrogim głosem chłopak siedzący na fotelu i strojący gitarę.
-No cóż..-Martin wszedł do pokoju zamykając za Alice drzwi.-a może się przedstawisz?-zaśmiał się.
-A proszę.-chłopak wstał i odłożył gitarę.-Feniks jestem.-chłopak podał Alice rękę.-witam.
-Feniks? Oryginalne imię.-uśmiechnęła się.- Alice jestem.
-Miło mi.-i pwrócił na swój fotel nadal strojąc gitarę.-Dominica jeszcze nie ma. Eeemm.. Gabriela także, i Jakuba też nie.
-No ok, ok. Coś do picia?-zwrócił się do dziewczyny odkręcając cole.
-Tak , poproszę. -odpowiedziała i podeszła do Feniksa.-od dawna już grasz?
- Od ósmego roku życia. - uśmiechnął się - a ty ?
- Od niedawna.
-Uczysz się sama?
-Tak.-usmeichnęła się.
-To zagraj coś.-wręczył jej elektryczną gitarę.-ale ze słuchu grasz? Nuty ci nei potrzebne?
-Nie, nie mam nut, ze słuchu wszystko.-odebrała gitare.
Feniks podłączył ją do głośnika, dziewczyna zagrała im poczatek bvb-the legacy.
Chłopaki byli w szoku.
-Hej, tu Alice..-dziewczyna odpowiedziała.-dałeś mi wczoraj numer telefonu no i.. tak..
-Postanowiłaś zadzwonić?
-Tak!-zdziwiło ją to bo właśnie miała to powiedzieć- Dokładnie.
-Chcę się spotkać, może w centrum za 10 minut?-zaproponował.
-No jasne, z chęcią.-i się rozłączyła.
Telefon wepchała do kieszeni i ruszyła w kierunku centrum, gdzie znajdował się niewielki park.
Szła dość szybko, a że miała kawałek do przejścia była punkt na miejscu spotkania. Koło niej pałętało się mnóstwo par, rodzin z małymi dziećmi, studentów i innych ludzi. Zaczęło się rozglądać za chłopakiem w czarnym kapturze i zauważyła go siedzącego na jednej z ławek.
Podeszła do niego.
-Cześć-chłopak wyjął słuchawki z uszu- mogę się dosiąść?-uśmiechnęła się i usiadła.
-Hej,-chłopak zrobił jej trochę miejsca-jasne, siadaj. Miło mi , ze się odezwałaś.-odpowiedział i się uśmiechnął.
Był to pierwszy uśmiech, który dziewczyna zobaczyła na twarzy Martina. Wydawał się taki szczery, taki miły, taki uprzejmy.. Bardzo przypominał jej uśmiech Mike'a.
-Czego słuchasz?-dziewczyna zabrała mu jedną słuchawkę i włozyła sobie do ucha. Leciał Guns N Roses.-fajne.-uśmiechnęła się.
-Wiem, uwielbiam ich. Chcesz się przejść?-chłopak wstał poprawiając swoją czarną skórzaną kurtkę zza którą ukrywała się bluzka z logo AC/DC.
-No pewnie, a gdzie mnie zabierzesz?- uśmiechnęła się. Chłopak zdjął kaptur i poprawił włosy bardziej na bok. Spod jego czarnych kosmyków wyłoniły się dwa kolczyki. Jeden na wardze, a drugi w brwi. Dziewczynie zabrakło tchu.
-Wydajesz się miła, ufna, inna.. Więc zapoznam cię z moimi kumplami.-chłopak usmiechnął się i ruszył w kierunku starych bloków. Dziewczyna stanęła chwile jak wryta.
-Słucham? Ufna, inna? Że niby ja? I kumple.. My siebie ledwo znamy..-wystraszyła się trochę wsuwając rękę w kieszeń od spodni by sprawdzić czy ma przy sobie scyzoryk. Zawsze go nosiła.
-Nie bój się.- chłopak podszedł do niej, złapał za dłoń i ruszyli.
Po kilku minutach łażenia między blokami dziewczyna zapytała.
-Martin, daleko jeszcze?
-Nie, to tutaj.-chłopak przyśpieszył kroku i skierował się do jednej z klatek, wcisnął kod i znaleźli się na najmroczniejszej klatce świata.
W tej samej chwili z jednego z mieszkań wyszła starsza pani. Chłopak powiedział jej kilka milych słów, staruszka się uśmiechnęła i wyszła.
-Chodź.-szepnął i zszedł schodami na sam dół. Po czym wpisał kolejny kod i otworzył drzwi do dziwnego pomieszczenia. Chłopak puścił ją przodem. Alice lekko schyliła głowę, bojąc się , ze coś na nią spadnie i odchyliła materiał wiszący na ścianie. Weszła na dośc długi korytarz kończący się na drzwiach do oświetlonego pomieszczenia. Chłopak wszedł za nią i zapalił światło. Dziewczynie ukazały się dwie ściany luster. Po prawej stronie podłogi leżała jedna skórzana kurtka i gitara, a przy drzwiach do drugiego pomieszczenia leżały glany.
Chłopak leciutko popchnął ją do przodu , żeby poszła pierwsza i się uśmiechnął. Dziewczyna ruszyła do drzwi patrząc na swoje odbicie i zwalniając krok. Chłopak zaczał się cicho śmiać i też zwolnił robiąc głupie minu do luster.
-Wiesz.. - Alice spojrzała na niego - wydawałeś się poważniejszy na początku.
-No cóż.. Próbuję ukryć w sobie tą dziecinność, śmiałość.. - zaśmiał się, złapał ją za rekę i otworzył drzwi.
-A może zapukasz?!-zapytał złowrogim głosem chłopak siedzący na fotelu i strojący gitarę.
-No cóż..-Martin wszedł do pokoju zamykając za Alice drzwi.-a może się przedstawisz?-zaśmiał się.
-A proszę.-chłopak wstał i odłożył gitarę.-Feniks jestem.-chłopak podał Alice rękę.-witam.
-Feniks? Oryginalne imię.-uśmiechnęła się.- Alice jestem.
-Miło mi.-i pwrócił na swój fotel nadal strojąc gitarę.-Dominica jeszcze nie ma. Eeemm.. Gabriela także, i Jakuba też nie.
-No ok, ok. Coś do picia?-zwrócił się do dziewczyny odkręcając cole.
-Tak , poproszę. -odpowiedziała i podeszła do Feniksa.-od dawna już grasz?
- Od ósmego roku życia. - uśmiechnął się - a ty ?
- Od niedawna.
-Uczysz się sama?
-Tak.-usmeichnęła się.
-To zagraj coś.-wręczył jej elektryczną gitarę.-ale ze słuchu grasz? Nuty ci nei potrzebne?
-Nie, nie mam nut, ze słuchu wszystko.-odebrała gitare.
Feniks podłączył ją do głośnika, dziewczyna zagrała im poczatek bvb-the legacy.
Chłopaki byli w szoku.
` faajna sprawa grać na gitarze. :))
OdpowiedzUsuń